Soru: Kur’an’ı Kerimin Semavi Kitaplara Bakışı Nasıldır?

Cevap: Kur’an son semavi kitap olma unvanıyla, önceki kanunları tekmil etmek üzere İslam Peygamberine (s.a.a.) nazil olmuştur. Açıktır ki kendinden önce nazil olan Tevrat, İncil, Zebur, Suhuf-i İbrahim gibi semavi kitapları onaylıyor ve onların doğru öğretilerini Allah tarafından gelen bir nur ve hidayet olarak görüyor. Ancak onların tahrif olmuş bölümleri buna dâhil değildir. Bu konuyla ilgi bazı ayetlerde şöyle işaret edilmiştir.

1.Onlara, ‘’ Allah’ın indirdiğine (Kur’an’a) inanın.’’ denilince,’’ Biz kendimize indirilene inanırız.’’ Derler de, ondan ötesini (Kur’an’ı), onların yanlarında bulunanı (Tevrat’ı) doğrulayıcı hak bir kitap olmasına rağmen, inkâr ederler.[1]

2. Bu (Kur’an), Ümm’ül Kura’yı (Mekke’yi) ve bütün çevresindekileri uyarman için indirdiğimiz kutlu ve öncesindeki kitapları doğrulayıcı bir kitaptır.[2]

3. Onların izleri üzere, önündeki Tevrat’ı tasdik edici olarak Meryem oğlu İsa’yı gönderdik. Ona İncil’i verdik. Onda(İncil’de) hidayet ve nur vardır; önündeki Tevrat’ı doğrulayıcıdır; takvalılar için hidayet ve öğüttür.

4. Kur’an’ın İlahi peygamberlere ve onların kitaplarına olan imana bakışı, imanın şartları arasında zikredilmiştir: Peygamber, Rabbinden kendisine indirilene inanmıştır ve müminlerin de; hepsi Allah’a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine inanmışlardır.’’ O’nun peygamberleri arasında ayrım yapmayız.’’(dediler) Ve dediler ki: ‘’ Duyduk ve itaat ettik.’’ Ey Rabbimiz! Senin bağışlamanı diliyoruz ve dönüşümüz sanadır.’’[3]

Kur’an’ı Kerim bu kadar vurgulama ile birlikte, şuanda bulunan kitaplarının tahrifatlarla dolu olduğunu ve kendi dik başlıları ve âlimleri tarafından bozulup değiştirilerek inançlarına sokulduğunu zikrederek onların öğretilerinin de bozuk olduğunu açıklıyor.
O halde, elleriyle kitap yazıp, sonra onu az bir değer karşılığında satmak için, ‘’ Bu Allah katındandır.’’ diyenlerin vay haline! Ellerinin yazdığından dolayı vay haline! Kazanmakta olduklarından ötürü vay onların haline![4]