İmam Zeynel Abidin`in (a.s) Hayatı

İmam Zeynel Abidin (a.s) evlerin en yücesi ve en üstümü olan; Allah’ın, isminin yüceltilmesine ve zikredilmesine izin verdiği peygamberlik ve imamlık evinde büyüdü.

Doğumu:

İmam Zeynel Abidin (a.s) Hicri 36 tarihinde Şaban ayı'nın beşinci günü Medine’de dünyaya geldi.

Babası ve Annesinin ismi:

Babası cennet geçlerinin iki efendisinden biri olan, Peygamber gülü ve torunu, Kerbela kahramanı, şehitler efendisi, Ali oğlu Hüseyin’dir.

Annesi Şehrebanu veya Şahezenan'dır. Son İran Kirası Yezdicerd’in kızıdır.

Künyeleri:

Eb’ul-Hasan, Ebu Muhammed, Ebu’l Hüseyin Ebu Abdullah’tır.

Lakapları.

 Zeynelabidin, Seyyidü's-Sacidin, Seccad, Haşimi, Alevi, Medeni, Kureyşi, Ali Ekber’dir. “Zü’s-

Sefinat” ona verilen bir başka lakaptır. Oldukça fazla ibadet etmesinden ve namaz kılmasından

dolayı "Seccad" yani çok secde eden lakabını almıştı.

İmam Seccad (a.s), hayatının iki yılını Emir'ul-Muminin Ali (a.s)'ın hilafeti döneminde, on yılını

amcası İmam Hasan (a.s)'ın zamanında, on bir yılını da babası İmam Hüseyin (a.s)'ın

hizmetinde geçirmiştir.

 İmam Hüseyin’in (a.s) hicretin 61. yılında Kerbela’da Aşura günü şehit olmasının ardından, İmam Seccad (a.s) imamet makamına erişti ve hicretin 94 veya 95. yılında şehit olana kadar imameti devam etti. İmamet süresi 34 yıldır. 

 Kerbela vakıasında bulunduğu gibi Harre vakıası, Tevvabin Hareketi ve Muhtar’ın kıyamına şahit olmuştur.

 Sahife-i Seccadiye ve Risele-i Hukuk onun eserlerindendir.

Velid b. Abdülmelik’in emri ile zehirletilerek şehit edilmiştir. Kabr-i şerifleri değerli amcası İmam Hasan Mücteba’nın (a.s) yanında Cennetü’l Baki’dedir.

Malik b. Enes şöyle diyor: "Ali b. Hüseyin, ölene kadar gece gündüz bin rekât namaz kılmaktaydı.

Bundan dolayı ona “Zeynelabidin” diyorlar."

bn Abd Rabbe şöyle diyor: "Ali b. Hüseyin namaz kılmaya hazırlandığında, vücudunu farklı bir titreme kaplardı. Ona bu konu sorulduğunda şöyle derdi: Benim kimin karşısında duracağımı ve kimin huzurunda münacatta bulunacağımı biliyor musunuz?"

Malik b. Enes şöyle diyor: "Ali b. Hüseyin (a.s) ihram bağlayıp “lebbeyk Allahumme lebbeyk” demeye başladığında bayılır ve merkebinden yere düşerdi.