Dua etmek, insanın Allah'ın lütuflarına şamil olma kabiliyetini artırır.
"Kullarım sana Beni sorarlarsa, bilsinler ki Ben, şüphesiz onlara yakınım. Dua edenin duasını, dua ettiği anda kabul ederim. Artık onlar da davetimi kabul edip Bana inansınlar ki doğru yolda yürüyenlerden olsunlar."
Ayetin nüzul sebebi hakkında şöyle bir rivayet nakledilir: Bir gün Resulullah'tan (s.a.a) şöyle bir soru soruldu:
"Biz Allah'a nasıl dua edelim. Acaba Allah çok mu yakındır? Sesimizi yükseltmeden mi dua etmeliyiz. Yoksa Allah çok mu uzaktadır? Bağırarak mı dua etmeliyiz." Bu soru üzerine mezkur ayet nazil oldu ve Müslümanların bu sorusuna cevap verdi.
Ayet, Allah'ın kullarına karşı olan yüce şefkatinin göstergelerinden birisidir. Yedi defa kendisine işaret ederek kuluna yakınlığını belirtmiştir.
"Eğer Benim kullarım, Benim hakkımda sorarlarsa, onlara de, 'Ben onlara yakınım, Beni çağırdıklarında, Ben onların duasını kabul ederim, o zaman Bana iman etsinler ve Benim davetimi kabul etsinler."
Yine ayetten anlıyoruz ki bu şefkat ve sevgi, özellikle kulun Rabbiyle münacat ettiği anda vardır.
Dua etmek, tüm varlık alemiyle aynı renge bürünmektir. Çünkü ayetin belirttiği üzere tüm varlıklar Allah'ı tesbih etmektedirler.
"Göklerde ve yerde olanların hepsi, mülkün sahibi, eksiklikten münezzeh, azîz ve hakîm olan Allah'ı tesbih eder."
Tüm varlıklar alemlerin Rabbinden bir şeyler isterler:
"Göklerde ve yerde bulunan herkes, O'ndan ister."
O zaman bizde tüm varlık alemiyle birlikte Allah'ı zikredelim ki onların yanında renksiz kalmayalım. Tüm alem Allah'ı zikrederken bizim bu zikirden mahrum kalmış olmamız düşünülmesi gereken bir durumdur.
Bir hadiste şöyle bir tabir vardır: 'Yüce Allah, bu dünya hayatında bir kulunu cezalandırmak isterse, vereceği en büyük ceza onun kalbinden kendi zikrini almasıdır.'
İbadet etmeyen bazı insanların kullandığı şu tabir vardır ya 'benim kalbim temizdir' aslında kalplerinin ne kadar kötü bir durumda olduğuna işarettir. Çünkü bu hadisin tabiriyle aslında Allah tarafından cezalandırılmıştır ve kalbinden Allah zikri alınmıştır.
Duanın önemi, adabı, toplu dua etme ve kabul olacağına iman etmek hususunda yüzlerce hadisimiz vardır.
Bizler dua ettiğimizde o duanın kabul olacağına iman etmeliyiz. Çünkü Rabbimiz bunun sözünü veriyor.
O zaman niye bazı dualarımız kabul olmuyor? Sebebi ne olabilir?
Dualarımızın kabul olmamasının bazı nedenleri vardır ki bunları hadislerimizden anlayabiliyoruz.
- İstediğimiz şeyi ihlasla istememiş olabiliriz.
- İstediğimiz şeyde başkalarını da vesile kılmış olabiliriz.
- İstediğimiz şey hayırlı bir şey olmayabilir. Bazen bize şer olan şeyleri hayır sanabilmekteyiz.
- İstediğimiz şey bizim maslahatımıza olmayabilir.
Böyle bir durumda o dua karşılığında Allah bizlerden bir belayı uzaklaştırmaktadır. Ya da geleceğimiz için bir hayır vesilesi kılacak ve ya ahrette karşılığını verecektir.
Usul'uKafi'de şöyle bir rivayet vardır:
"Haram lokma yiyen, iyiliğe emretmeyip kötülükten sakındırmayan, ya da gafletle dua edenin duaları kabul olmaz."
Dua etmek, insanın Allah'ın lütuflarına şamil olma kabiliyetini artırır.
Ali Çalar
Ehlader
