Kur’an’ın ayetleri birbirlerini tasdik etmektedir.

Kur’an Kendi tanıklığıyla evrensel bir kitaptır:

‘’Bu ancak âlemlere bir öğüttür.’’

Belki bir zaman, mekân ve millete ait değildir:

‘’Korkucudur insanları.’’

Allah’ın nazil ettiği ayetler, bütün zamanlarda insanların hidayet ihtiyacını karşılayacak şekilde olup onların hidayeti için parlayan bir meşaledir. Beşeriyet daima onun saf ve berrak marifetinden faydalanmaktadır.

    Hz. Resulullah (s.a.a) son peygamber, İslam dini son ilahi ve kâmil din olduğu için Peygamberimizden sonra başka bir peygamber gönderilmedi ve İslam hatem dindir. Hatemiyet, Kur’an-ı Kerim’in kapsamlı ve ebedi oluşunun delilidir.

    Kur’an’ın tarihi, bu kitabın her asır ve zamanda aydın görüşlü insanların önüne yeni ilim ve mağfiret kaynakları açtığını ve bu ilahi kitabın insanın sabit ve değişken soru ihtiyaçlarını karşıladığını göstermektedir. Ancak bu iş, hidayetin bütün yollarını ve temellerini bilen ve bu temellerden çıkarılan detayları beyan eden dinde derinleşen kimseler vasıtasıyla ve içtihat metoduyla gerçekleşmiştir.

    Kur’an, ayetlerini nefyetti ve düzeltti, sözüne gelince bu doğru değildir; zira biz inanıyoruz ki, Kur’an’ın ayetlerinden hiçbiri bir diğerini nefyetmemiştir ve Kur’an’da asla çelişki ve batıla mahal yoktur. Bu sözden maksat, Kur’an’da nasihlerin varlığı ise unutmamak gerekir ki bazı hükümlerin sonradan kaldırılması nefy ve düzeltme manasına gelemez; zira nasih demek bir hükmün daha baştan geçici olduğu ve süresi sona erdiği için yerine başka hükmün geleceği demektir. Yoksa daha baştan hükmün ebedi olduğu, sonradan düzeltildiği anlamına gelmez. Öyleyse basit ve yüzeysel algılama sonucu ilk bakışta bazı ayetlerde çelişki görülse de gerçek ve etraflı bir inceleme ve dikkat sonucu Kur’an’da hiçbir çelişkinin olmadığı ortaya çıkar. Müfessirler ilk bakışta çelişki zannedilen böyle şeyleri incelemiş ve hiçbir çelişkinin olmadığını beyan etmişlerdir. Çünkü Kur’an’ın ayetleri birbirlerini tasdik etmektedir.